ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΕΥΘΕΡΙΑΝ ΜΑΣ
= Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι =
= τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή, =
= σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι =
= ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ. =
= Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη =
= τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά, =
= καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη, =
= χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά! =
= Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες =
= πικραμένη, ἐντροπαλή, =
= κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες, =
= «ἔλα πάλι», νά σου πῇ. =
= Ἄργειε νάλθῃ ἐκείνη ἡ μέρα, =
= κι ἦταν ὅλα σιωπηλά, =
= γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα =
= καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά. =
= Δυστυχής! Παρηγορία =
= μόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲς =
= περασμένα μεγαλεία =
= καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς. =
= Καὶ ἀκαρτέρει καὶ ἀκαρτέρει =
= φιλελεύθερη λαλιά, =
= ἕνα ἐκτύπαε τ’ ἄλλο χέρι =
= ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά, =
= Κι ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνω =
= τὸ κεφάλι ἀπὸ τσ’ ἐρμιές;». =
= Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω =
= κλάψες, ἄλυσες, φωνές. =
= Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα =
= μὲς στὰ κλάιματα θολό, =
= καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ’ αἷμα, =
= πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.……
