=== Του Τάσου Λειβαδίτη
=== Κάποτε θα σου διηγηθούν όλες τις λεπτομέρειες της ζωή σου
=== αλλά εσύ δεν θα τις γνωρίζεις
=== κι άλλοτε σε μια πάροδο η σ ένα καφενείο βλέπεις πρόσωπα για πρώτη φορά
=== κι όμως νιώθεις ότι έζησες πολύ καιρό μαζί τους
=== σε πια άλλη ζωή τάχα;
=== η στη μοναξιά του φθινοπώρου
=== η μες το όνειρο για ένα κόσμο ωραιότερο
=== μην παραξενευόσαστε λοιπόν που έμεινα τόσο νέος
=== εγώ δεν είχα ιστορία
=== όπως και τα πιο ωραία λόγια που τα βρίσκουμε όταν είναι πλέον αργά
=== κι αυτές οι πορφυρές ανταύγειες του δειλινού στο βάθος
=== σαν τις πυρκαγιές σε μια παλιά χαμένη εξέγερση
=== τι έγινε; κανείς δεν επέζησε να μαρτυρήσει
=== δίκαιη η ώρα του λυκόφωτος όταν πλανιόμαστε σε προκυμαίες η ουρανούς
=== ώρα που σταματάμε άξαφνα στη σκάλα και κοιτάζουμε το αινιγματικό παρελθόν
=== ενώ από κάπου ακούγετε μια μελωδία παιδική
=== ξεχασμένοι σαν ένας άγγελος που έχασε τον δρόμο του
=== ζούμε σ ένα ανεξιχνίαστο όνειρο απ όπου δεν θα βγούμε παρά για ν αγκαλιάσουμε σαν μόνη εξήγηση τη σιωπή…..
=== Διάβασε: Η Καριοφυλλιά Καραμπέτη
=== Μουσική Μάνος Χατζιδάκης
